Kilka słów o mnie? Jestem chudy, łysieję i mam duże zęby. Ale to widać na zdjęciu.

Jeżeli chodzi o motoryzację, to kompletnie mnie ona nie kręci. A motocykle są dla szukających śmierci, niepoważnych facetów. W ogóle te wszystkie niepoważne „zabawy w smarze” są dla ludzi, którzy nie mają w życiu żadnego realnego celu i muszą szukać ucieczki od rzeczywistości. Lepiej zająć się czymś co ma przyszłość.

Naprawdę tak myślałem! Jeszcze kilka lat temu. Ale przeszło mi. Właściwie to odwróciło o 180 st., bo teraz bardzo lubię i samochody i motocykle, a na mojej liście stu rzeczy, które chciałbym zrobić w życiu, jedną z pozycji jest "wystartować w Dakarze".

Generalnie - zauważyłem w swoim życiu taką zasadę, że im bardziej kategorycznie się czemuś sprzeciwiam i im bardziej uważam coś za nieciekawe, niepoważne itp., tym bardziej to potem mnie trafia i tym bardziej mi się podoba. (Jeżeli też tak macie, to nazwę to regułą Drewniackiego.) Tak miałem też np. z kolegami, którzy mieli starsze dziewczyny - śmiałem się, że to frajerstwo, że brak im matczynej miłości itd., a potem już nigdy nie miałem młodszej od siebie dziewczyny.

No ale o motocyklach miał to być blog. Prawo jazdy B zrobiłem późno, prawo jazdy A jeszcze później, bo we wrześniu zeszłego roku. Czyli jestem mocno początkujący. Jeszcze w minionym sezonie, w późnym październiku zdążyłem kupić moto (Fazer z 2003r.) i nawinąć na trochę zdarte opony (muszę je koniecznie zmienić na wiosnę!) ok. 350km. W ostatniej trasie zeszłego sezonu (po Żuławach koło Gdańska), robionej w weekend na tuż przed śniegami, nie spotkałem już żadnego motocyklisty. Na Mikołaje nie pojechałem, bo po wyprowadzeniu maszyny, ledwo dawałem radę ją utrzymać pionowo. Opony nie te i - przede wszystkim - nie te umiejętności. Za rok mnie nie zabraknie!

Tyle o mnie. Następnym razem będzie już więcej o motocyklach - aj promis!